Science Has Found Evidence Of God!?

Notes: 1. Genesis, for the Greeks, can not be out of nothing. 2. Time/movement  has birth. 3. Presocratic physis, eon, has no father, is unborn.  Saint Vassilios repeats that God is unborn.

NASA live stream - Earth From Space LIVE Feed | Incredible ISS live stre...

NEW FORMULA FOR DIRECT COMPUTING OF SAMPLE SIZE (Proof)

Παράδειγμα εδώ
https://www.youtube.com/watch?v=R21YePujh8E

Giorgos Lekakis Τώρα, όλα ανατρέπονται!!!! Ρώσοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν την τεχνολογία της μεταστοιχείωσης!

Τώρα, όλα ανατρέπονται!!!! Ρώσοι ...https://drive.google.com/file/d/0B3fkGwUxnFfHQWJzaXZQUnhJbms/view:

Awesome pictures from the Hubble Space Telescope [1080p]

Del, nabla, curl, Lagrangian

http://mathworld.wolfram.com/Del.html
http://mathworld.wolfram.com/Curl.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Lagrangian_(field_theory)

Στον Άγνωστο Ποιητή- ΄΄Ποτέ άλλοτε τόσο φως δεν έγινε σκότος τόση ανδρεία φόβος τόση αδυναμία η δύναμη τόσοι ήρωες μαρμάρινες προτομές πατρίς του Διγενή και του Διάκου η πατρίς μου σήμερα χώρα υποτελών''.

NASA Speechless! ENORMOUS Mystery Space Object Outshines Galaxy! 6/16/16

SUMMER SENSES-Music C.TSIANTIS

4 μήνες μετά την επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν οι επιστήμονες ανίχνευσαν για 2η φορά στη Γη βαρυτικά κύματα από το σύμπαν

4 μήνες μετά την επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν οι επιστήμονες ανίχνευσαν για 2η φορά στη Γη βαρυτικά κύματα από το σύμπαν: Τέσσερις περίπου μήνες μετά την ιστορική ανακοίνωση ότι ανιχνεύθηκαν στη Γη βαρυτικά κύματα διαστημικής προέλευσης, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι τα ανίχνευσαν για δεύτερη φορά. Η ανίχνευση έγινε από

Νίκολα Τέσλα – Μπροστά του ο Τόμας Έντισον δεν πιάνει μία

http://antikleidi.com/2015/11/15/tesla/

Μ.Δανέζης: «Η αναστροφή του Γήινου Μαγνητικού Πεδίου»

Μ.Δανέζης: «Η αναστροφή του Γήινου Μαγνητικού Πεδίου»: Μετακινούνται οι Μαγνητικοί και όχι οι Γεωγραφικοί πόλοι της Γης. Η διαφορά μεταξύ Γεωγραφικού και Μαγνητικού πόλου της Γης οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα τους αναγνώστες διάφορων θεωριών . Όπως&nbs

Ελαφρές επιληπτικές κρίσεις που μπορούν να εξελιχθούν μοιραία.

Ανακαλύφθηκε το πιο θερμό σημείο στο σύμπαν- Η θερμοκρασία ξεπερνά τους 10 τρις βαθμούς Κελσίου

Ανακαλύφθηκε το πιο θερμό σημείο στο σύμπαν- Η θερμοκρασία ξεπερνά τους 10 τρις βαθμούς Κελσίου: Αστρονόμοι από τη Γερμανία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ μπόρεσαν για πρώτη φορά να μελετήσουν την «καρδιά» του φωτεινότερου ενεργού γαλαξιακού πυρήνα (κβάζαρ) στο σύμπαν και υπολόγισαν ότι η αδια

ASTRONOMY- The story of Caroline Herschel by Sevval Sengul

ASTRONOMY- The story of Caroline Herschel by Sevval Sengul

Changes in Heart Activity May Signal Epilepsy NEUROSCIENCE NEWSMARCH 9, 2016

http://neurosciencenews.com/epilepsy-heart-rate-3827/

Δημήτριος Παπακωστόπουλος: ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

Δημήτριος Παπακωστόπουλος: ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.

John Antoniadis

22 λεπτά · 

Congratulations to John Antoniadis | IMPRS docs

Congratulations to John Antoniadis Leave a reply Dear Colleagues, it is appropriate to publicly express our heartfelt congratulations to John Antoniadis! It is a great pleasure to report that John Antoniadis has not only been awarded with…

BLOG.MPIFR-BONN.MPG.DE

Μου αρέσει!

Μου αρέσει!

Τέλειο!

Χαχα

Ουάου!

https://jantoniadis.wordpress.com/?contact-form-id=23&contact-form-sent=267071&_wpnonce=73d965393c#contact-form-23

Η ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων κάνει τα αστρικά ταξίδια εφικτά - Πρώτη φορά "είδαμε" τις "μαύρες τρύπες" (vid)

Η ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων κάνει τα αστρικά ταξίδια εφικτά - Πρώτη φορά "είδαμε" τις "μαύρες τρύπες" (vid): Eκατό χρόνια μετά την ανακάλυψη της Θεωρίας της Σχετικότητας από τον Α.Αινστάιν η είδηση του εντοπισμού για πρώτη φορά των περίφημων και δύσκολα ανιχνεύσιμων βαρυτικών κυμάτων "τάραξε" τα &q

The Choice is Ours (2016) Official Full Version (24 Language Subtitles)

Gravitational Waves Exist: Physicists detect gravitational waves from vi...

http://www.pemptousia.gr/2016/02/entopistikan-varitika-kimata/

MAJOR Discovery: Scientists announce finding Gravitational Waves confirm...

LIGO Gravitational Wave Chirp

Διονύσης Π. Σιμόπουλος, Επίτιμος Δ/ντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου Ένα εκατομμύριο κόσμοι παρόμοιοι με τη Γη, μόνο στο Γαλαξία μας!

http://www.pemptousia.gr/2016/02/imaste-moni-sto-simpan-2/
http://www.pemptousia.gr/author/dionisis-p-simopoulos/

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (1300-1800)

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (1300-1800): Οι διαλέξεις που έγιναν στον τόμο αυτόν έγιναν στο Cambridge το 1948 και φιλοδοξούν να κινήσουν στον ιστορικό κάποιο ενδιαφέρον για τις θετικές επιστήμες και στον θετικό επιστήμονα κάποιο ενδιαφέρον για την Ιστορία. Βέβαια, κανένας δεν μπορεί να περιμένει ότι ένας 'γενικός ιστορικός' είναι σε θέση να καταπιαστεί με το θέμα των πιο πρόσφατων εξελίξεων στις φυσικές επιστήμες. Ωστόσο το πεδίο που έχε

Ο Αϊνστάιν είχε δίκιο-Οι επιστήμονες μόλις ανακοίνωσαν την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων Πηγή: www.lifo.gr

http://www.lifo.gr/now/tech_science/89597

Το Σύμπαν όλο υποκλίνεται στον «χρυσό αριθμό» Φ και στους Μεγάλους Φιλοσόφους και Επιστήμονες

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2013/08/blog-post_3242.html

ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Μ.ΔΑΝΕΖΗ!- ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΖΟΝΙΟ ΤΟΥ ΧΙΓΚΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου 2016

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:Μ.ΔΑΝΕΖΗΣ-ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!ΠΩΣ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

«Όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας»

Πριν λίγες μέρες μια είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, κάνοντας λόγο για τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων ετών: οι ερευνητές στο Cern εντόπισαν επιτέλους το πολυδιαφημιζόμενο Σωματίδιο του Θεού ή Μποζόνιο του Χιγκς, όπως είναι η επίσημη ονομασία του.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για το πρωταρχικό στοιχείο ύλης που θα μας αποκαλύψει ό,τι δεν γνωρίζουμε για τη φύση της πραγματικότητας και το σύμπαν, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εως τώρα. Μια ανακάλυψη που αναμένεται να φέρει τα πάνω- κάτω στην εικόνα που έχουμε για τον κόσμο… Καθώς λοιπόν τα διθυραμβικά σχόλια για τη σπουδαία αυτή ανακάλυψη έδιναν και έπαιρναν, αποφασίσαμε να ζητήσουμε την άποψη ενός ειδικού, παλιού γνώριμου του ΑΒΑΤΟΝ, του επίκουρου καθηγητή αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάνου Δανέζη.

Στη συζήτηση που ακολουθεί, ο Δρ. Δανέζης μας λέει ότι το μοντέλο της ύλης που ξέραμε έχει πλέον ριζικά αλλάξει και μας αποκαλύπτει τι στην πραγματικότητα είναι η υλική υπόσταση του ανθρώπου. Στο πλαίσιο αυτής της «νέας πραγματικότητας» ακόμα και ο θάνατος θα μπορούσε να ξεπεραστεί! Χρήστος Ελμάζης 
Καθηγητά Δανέζη ξέρω ότι παρακολουθείτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο CERN. Πως σχολιάζεται τις τελευταίες εκκωφαντικές εξελίξεις;
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σέβομαι απεριόριστα όλους τους επιστήμονες που αγωνίζονται να βρουν κάτι καινούργιο, που υπόσχεται να αλλάξει τη ζωή μας. Αυτό όμως που με βρίσκει αντίθετο είναι όλο αυτό το μάρκετινγκ που αρχίζει να απλώνεται γύρω από την επιστήμη. Επιχειρείται ένας εξευτελισμός της δηλαδή, με όρους αγοράς.

Η έρευνα για την ανεύρεση του Μποζονίου Χίγκς είναι η μόνη έρευνα που δοξάστηκε και πλασαρίστηκε ως μεγάλο γεγονός, προτού καν αυτό ανακαλυφθεί.
Μιλάμε για κάτι καθαρά αντιεπιστημονικό. Χρειάζονται πολλές επαναλήψεις ενός πειράματος, επαληθεύσεις και αξιολόγηση των δεδομένων από την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα για να δημοσιευτεί κάτι επίσημα. Πρέπει να έχει προηγηθεί μια «βάσανος επιστημονική» πριν αρχίσουμε τις ανακοινώσεις. Δεν στήνουμε γιορτές και πανηγύρια για κάτι το οποίο υποτίθεται ότι ΘΑ βρούμε.

  Μα όλα τα ΜΜΕ παρουσίασαν ως γεγονός την ανακάλυψη του σωματιδίου…
Προσέξτε,δεν είπε κανένας ότι το βρήκαν. Είπαν ότι έχουμε μια ένδειξη ότι ίσως κάτι υπάρχει. Ο ίδιος ο διευθυντής του CERN προέτρεψε τους συναδέλφους του να έχουν υπομονή, να επιδείξουν σωφροσύνη και να είναι συγκρατημένοι στις προσδοκίες τους. Ερωτηθείς δε από δημοσιογράφους για το πώς νοιώθει για τον επικείμενο εντοπισμό του Μποζονίου, απάντησε ότι η Φυσική δεν έχει να κάνει με συναισθήματα αλλά με τη λογική. Εκτός όμως από αυτοσυγκράτηση, υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ζήτημα και αμφισβητούν το κατά πόσο το υποατομικό σωματίδιο είναι το «άγιο δισκοπότηρο» των επιστημών. 

Εκφραστής αυτής της άποψης είναι και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Guardian, Andrew Brown ο οποίος σε άρθρο του λέει κατά λέξη: «Η ονομασία του Μποζονίου σε σωματίδιο του Θεού ήτανε μια ευφυέστατη κίνηση μάρκετινγκ γιατί αμέσως όλοι κατέγραψαν την ύπαρξή του στην μνήμη τους, χωρίς ουσιαστικά να πλουτίσουν την γνώση τους γύρω από αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επιστήμονες δε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις επιχορηγήσεις που όπως φαίνεται κέρδισαν». Όπως καταλαβαίνετε, παίζονται διάφορα παιχνίδια εδώ. Πάντως όταν το βρουν και το δημοσιεύσουν επίσημα, θα μπορεί και η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα να εκφέρει άποψη.

Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η ανακάλυψή του;
Γιατί θα μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες αυτού που λέμε «ύλη». Παραμένει ένα άλυτο μυστήριο ακόμα τι ακριβώς είναι. Είτε όμως η ύλη προέρχεται από το Μποζόνιο του Χίγκς είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ξέραμε- δηλαδή αυτή η ουσία που επεξεργαζόμαστε με τα χέρια και τα όργανά μας και γίνεται αισθητή μέσω των αισθήσεών μας.

Και όλα αυτά τα σώματα και τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν; 
Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Εκεί υπάρχει μόνο ένας ωκεανός από κοχλάζουσα ενέργεια. Η ενέργεια αυτή προσπίπτει στα όργανά μας, αυτά παίρνουν ένα τμήμα της, το μεταφέρουν μέσω των νευρώνων στον εγκέφαλο και εκεί η ενέργεια μεταμορφώνεται σε αυτό που ονομάζουμε αισθητό κόσμο.

Άρα ο κόσμος που βλέπω και αισθάνομαι, στην ουσία κατασκευάζεται μέσα στο κεφάλι μου; 

Ακριβώς!
Κι εμείς οι άνθρωποι, όμως, ανήκουμε σε αυτόν τον «κόσμο». Τι συμβαίνει με τη δική μας υπόσταση; 

Ο Δημόκριτος με σαφήνεια μας λέει πως, «οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας είναι ψευδές. Το μόνο πραγματικό είναι ότι αντιλαμβάνεται η νόησή μας». Τα ίδια λέει και ο Πλάτωνας. Με τον όρο νόηση εννοούμε τη συνείδηση, που ταυτίζεται με την έννοια του πνεύματος και της ελευθερίας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Από τη στιγμή που διαθέτουμε νόηση,έχουμε ύπαρξη. Το υλικό μας υπόστρωμα ( τα σώματά μας) παρόλα αυτά είναι κομμάτι του φυσικού κόσμου. Εφόσον δε η νέα επιστήμη έχει αλλάξει το παλιό μοντέλο για το φυσικό νόμο (ύλη, χώρος,χρόνος) καταλήγουμε στο ότι αυτό που ονομάζουμε «άνθρωπος» είναι επίσης ένα κατασκεύασμα των αισθήσεών μας. 

Είμαστε δηλαδή ένα τίποτα;
Όχι,είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, απλά στην παρούσα κατάστασή μας δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Ας το δούμε σε ένα άλλο επίπεδο: σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος). Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας. 

Αν συνεχίσει να αυξάνεται αυτή η πυκνότητα του υλικού (το «πηγάδι» της καμπύλωσης να βαθαίνει κατά κάποιο τρόπο) και φτάσει πάλι ένα ανώτατο όριο,τότε θα χάσουμε από τα μάτια μας, δηλαδή από τις αισθήσεις μας,αυτή την πυκνότητα υλοενέργειας. Αυτό ονομάζεται Φαινόμενο των Μελανών Οπών. Άρα αν πάρω το χώρο των τριών διαστάσεων και αρχίσω να τον καμπυλώνω προς την τέταρτη, αρχίζουμε να βλέπουμε το υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου. Αυτό το ονομάζουμε ανάπτυξη. Αν αρχίζει να μικραίνει το «πηγάδι» της καμπύλωσης, αυτό το ονομάζουμε φθορά. Την ανάπτυξη και τη φθορά μαζί την ονομάζουμε κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καταλαβαίνεται λοιπόν πως το μόνο γεγονός που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας είναι η αυξομείωση της τέταρτης διάστασης, που μας δίνει την αίσθηση της ύπαρξης της ζωής.

Ακούγεται σαν υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τη συνάρτηση αυτή να ξεφύγουμε από τον κύκλο της φθοράς. Θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε το θάνατο. 
Θεωρητικά,ναι. Αφού η υλική μας υπόσταση δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμπύλωση του χώρου, το πρωτογενές στοιχείο που γεννά αυτή την ύλη και εκείνη αρχίζει να διέπεται από όρους ανάπτυξης/ φθοράς, είναι ο χώρος. 

Ο χώρος, για να σας δώσω να καταλάβετε, είναι αυτό το τίποτα, το μη αντιληπτό γύρω μας- ένα κατασκεύασμα έξω από τη δυνατότητα των ανθρώπινων αισθήσεων. Ένα μαθηματικό γεγονός. Ε, αυτό δε χάνεται, υπάρχει πάντα πιθανότατα έτοιμο να ξανακαμπυλωθεί. Τελικά,όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας. Όλα αυτά τα λέμε στην αστροφυσική για τα αστέρια. Δηλαδή για να πούμε ότι κάπου υπάρχει η ιδέα της δημιουργίας ενός αστεριού, πρέπει η πυκνότητα της υλοενέργειας να είναι από μια τιμή και πάνω.

«Όπως πάνω έτσι και κάτω» σύμφωνα με το γνωστό ερμητικό ρητό…
Έχουμε μια αίσθηση ατομικότητας και διαίρεσης. Εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ. Η διαίρεση, η τομή σε πολλά κομμάτια είναι προϊόν της δυνατότητας του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν τομές, όλα είναι Ένα. Υπάρχει ένα συστατικό, θες να το πεις ενέργεια, θες να το πεις αόρατο κενό, θες να το πεις Θεό; Αυτή την ενιαία δημιουργία, αυτή τη κοχλάζουσα ενέργεια εκεί έξω, όταν την προσλάβει η φυσιολογία του ανθρώπου της δημιουργεί τομές, της δημιουργεί ατομικότητες. Εξαιτίας της νέας αυτής οπτικής, η σύγχρονη επιστήμη καθαίρει την ύλη από το μέχρι πρότινος θρόνο της; 

Ένας ολόκληρος πολιτισμός, ο δυτικός, στηριζόταν στο εννοιολογικό περιεχόμενο αυτού που λέμε ύλη. Ότι δηλαδή είναι το πρωταρχικό γεγονός του σύμπαντος. Έτσι είχε προκύψει από τις ανακαλύψεις του 16ου και 17ου αιώνα.Εφόσον λοιπόν η ύλη είναι το πρωταρχικό συμπαντικό γεγονός, αρχίσαμε στη ζωή μας να αναζητάμε την ύλη και τα παράγωγά της, θυσιάζοντας προς όφελός της το σύνολο των αξιών, των ιδεών και των «πιστεύω» μας. 

Φτάσαμε σε σημείο να εξευτελιστούμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την ύλη και τα επακόλουθά της. Σύντομα όμως η ύλη θα χάσει αυτόν τον αξιακό της χαρακτήρα. Διότι δεν είμαστε ύλη πια!

Μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να επιφέρει τρομαχτικές αλλαγές…
Ακριβώς.Για φαντάσου όμως έναν άνθρωπο που έχει αντιληφθεί τον ανώτερο χαρακτήρα του και το ανώτερο εγώ του, μέσα σε μια ενότητα συμπαντική- τι θα ζητάει από την κοινωνία; Θα ζητάει άλλα αγαθά, τα οποία δεν είναι έτοιμα και δε μπορεί η παρούσα κοινωνική δομή να τα δώσει. Όταν λες ότι όλα είναι ένα, χάνεται η αίσθηση της ατομικότητας, του «εγώ». Συνειδητοποιώντας κανείς ότι δεν είναι αυτό το φθαρτό σαρκίο, δεν είναι πράγμα, θα αντιληφθεί ότι αυτό που βλέπουν οι αισθήσεις είναι μια εικόνα, ένα matrix. 

Και για να υπάρχει η εικόνα, θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει κάπου το πρότυπό της.Αν αρχίσει να αναζητάει αυτό το πρότυπο, τότε τίποτα δε θα τον συγκρατεί πια. Μια κοινωνία που θα βάλει το σαρκίο σε δεύτερη μοίρα, χωρίς να το παραγνωρίζει βέβαια, είναι επικίνδυνη για τον παλιό πολιτισμό.

Οπότε χρειάζεται μια μεταστροφή, μια μετά-νοια;
Ακριβώς,όμως αυτή η μεταστροφή είναι επώδυνη. Θα πρέπει να αλλάξουμε συνειδησιακό καθεστώς.

  Πρακτικά ποιό θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για μια τέτοια μεταστροφή;
Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος. Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου. Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης. Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη. 

Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους. Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων. Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος. Να λοιπόν το πρώτο βήμα: να περιορίσουμε τις ανάγκες μας στις φυσικές μας ανάγκες,για να περιορίσουμε τους φόβους μας στους φυσικούς φόβους. Έτσι κάθε μέρα θα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι. 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΒΑΤΟΝ- Φεβρουάριος 2012, Τεύχος 114, σελ.40-43 
©www.visaltis.net - Με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). .

Η επιληπτική ρίζα της απερισκεψίας.

SOME EXPERIMENTAL EVIDENCE ON THE EVOLUTION OF DISCRIMINATION, CO-OPERATION AND PERCEPTIONS OF FAIRNESS* Shaun Hargreaves-Heap and Yanis Varoufakis

https://varoufakis.files.wordpress.com/2013/10/ej-full-paper.pdf
https://varoufakis.files.wordpress.com/2014/03/11-chapter-11-the-evolution-of-domination-in-the-laboratory.pdf
ΝΕW ΒΟΟΚ http://yanisvaroufakis.eu/books/economic-indeterminacy/

CERN: Ξεπεράστηκε η ταχύτητα του φωτός

CERN: Ξεπεράστηκε η ταχύτητα του φωτός

“Έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση για τα αποτελέσματά μας. Ελέγξαμε και ξαναελέγξαμε για οτιδήποτε θα μπουρούσε να διαστρεβλώσει τις μετρήσεις μας, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα”, αναφέρει ο Antonio Ereditato, εκπρόσωπος της διεθνούς ομάδας ερευνητών. “Τώρα θέλουμε να τα διασταυρώσουμε [σ.σ τα αποτελέσματα[ ανεξάρτητα”.

Εάν επαληθευτούν τα ευρήματα, τότε ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της σύγχρονης φυσικής, η θεώρηση του Einstein ότι τίποτα δεν...

Δείτε περισσότερα

CERN: Ξεπεράστηκε η ταχύτητα του φωτός | Αγώνας της Κρήτης

Κι όμως στον πειραματικό σταθμό του CERN επετεύχθη το ακατόρθωτο. Η…

AGONASKRITIS.GR|ΑΠΟ AGONAS TIS KRITIS

New Atlantis is an incomplete utopian novel by Sir Francis Bacon, published in 1627

https://en.wikipedia.org/wiki/New_Atlantis

New Atlantis is an incomplete utopian novel by Sir Francis Bacon, published in 1627. In this work, Bacon portrayed a vision of the future of human discovery and knowledge, expressing his aspirations and ideals for humankind. The novel depicts the creation of a utopian land where "generosity and enlightenment, dignity and splendour, piety and public spirit" are the commonly held qualities of the inhabitants of the mythical Bensalem. The plan and organisation of his ideal college, Salomon's House (or Solomon's House), envisioned the modern research university in both applied and pure sciences.

Reed the book here: 

http://www.gutenberg.org/files/2434/2434-h/2434-h.htm

Novum Organum by Francis Bacon, translated by William Wood (Preface, Book I and Book II )

About the book 

https://en.wikipedia.org/wiki/Novum_Organum
https://en.wikisource.org/wiki/Novum_Organum
Preface

https://en.wikisource.org/wiki/Novum_Organum/Preface_(Wood)

Book I 

https://en.wikisource.org/wiki/Novum_Organum/Book_I_(Wood)

Book II

https://en.wikisource.org/wiki/Novum_Organum/Book_II_(Wood)

SECOND BOOK

OF APHORISMS,

ON THE INTERPRETATION

OF NATURE,

OR

THE REIGN

OF MAN.

——————————————————

APHORISMUS

1. To generate and superinduce a new nature or new natures, upon a given body, is the labor and aim of human power: while to discover the form or true difference of a given nature, or the nature to which such nature is owing, or source from which it emanates (for these terms approach nearest to an explanation of our meaning), is the labor and discovery of human knowledge; and subordinate to these primary labors are two others of a secondary nature and inferior stamp. Under the first must be ranked the transformation of concrete bodies from one to another, which is possible within certain limits; under the second, the discovery, in every species of generation and motion, of the latent and uninterrupted process from the manifest efficient and manifest subject matter up to the given form: and a like discovery of the latent conformation of bodies which are at rest instead of being in motion.

2. The unhappy state of man's actual knowledge is manifested even by the common assertions of the vulgar. It is rightly laid down that true knowledge is that which is deduced from causes. The division of four causes also is not amiss: matter, form, the efficient, and end. or final cause. Of these, however, the latter is so far from being beneficial, that it even corrupts the sciences, except in the intercourse of man with man. The discovery of form is considered desperate. As for the efficient cause and matter (according to the present system of inquiry and the received opinions concerning them, by which they are placed remote from, and without any latent process toward form), they are but desultory and superficial, and of scarcely any avail to real and active knowledge. Nor are we unmindful of our having pointed out and corrected above the error of the human mind, in assigning the first qualities of essence to forms. For although nothing exists in nature except individual bodies, exhibiting clear individual effects according to particular laws, yet in each branch of learning, that very law, its investigation, discovery, and development, are the foundation both of theory and practice. This law, therefore, and its parallel in each science, is what we understand by the term form, adopting that word because it has grown into common use, and is of familiar occurrence.

3. He who has learned the cause of a particular nature (such as whiteness or heat), in particular subjects only, has acquired but an imperfect knowledge: as he who can induce a certain effect upon particular substances only, among those which are susceptible of it, has acquired but an imperfect power. But he who has only learned the efficient and material cause (which causes are variable and mere vehicles conveying form to particular substances) may perhaps arrive at some new discoveries in matters of a similar nature, and prepared for the purpose, but does not stir the limits of things which are much more deeply rooted; while he who is acquainted with forms, comprehends the unity of nature in substances apparently most distinct from each other. He can disclose and bring forward, therefore (though it has never yet been done), things which neither the vicissitudes of nature, nor the industry of experiment, nor chance itself, would ever have brought about, and which would forever have escaped man's thoughts; from the discovery of forms, therefore, results genuine theory and free practice.

4. Although there is a most intimate connection, and almost an identity between the ways of human power and human knowledge, yet, on account of the pernicious and inveterate habit of dwelling upon abstractions, it is by far the safest method to commence and build up the sciences from those foundations which bear a relation to the practical division, and to let them mark out and limit the theoretical. We must consider, therefore, what precepts, or what direction or guide, a person would most desire, in order to generate and superinduce any nature upon a given body: and this not in abstruse, but in the plainest language.

For instance, if a person should wish to superinduce the yellow color of gold upon silver, or an additional weight (observing always the laws of matter) or transparency on an opaque stone, or tenacity in glass, or vegetation on a substance which is not vegetable, we must (I say) consider what species of precept or guide this person would prefer. And, first, he will doubtless be anxious to be shown some method that will neither fail in effect, nor deceive him in the trial of it; secondly, he will be anxious that the prescribed method should not restrict him and tie him down to peculiar means, and certain particular methods of acting; for he will, perhaps, be at loss, and without the power or opportunity of collecting and procuring such means. Now if there be other means and methods (besides those prescribed) of creating such a nature, they will perhaps be of such a kind as are in his power, yet by the confined limits of the precept he will be deprived of reaping any advantage from them; thirdly, he will be anxious to be shown something not so difficult as the required effect itself, but approaching more nearly to practice.

We will lay this down, therefore, as the genuine and perfect rule of practice, that it should be certain, free and preparatory, or having relation to practice. And this is the same thing as the discovery of a true form; for the form of any nature is such, that when it is assigned the particular nature infallibly follows. It is, therefore, always present when that nature is present, and universally attests such presence, and is inherent in the whole of it. The same form is of such a character, that if it be removed the particular nature infallibly vanishes. It is, therefore, absent, whenever that nature is absent, and perpetually testifies such absence, and exists in no other nature. Lastly, the true form is such, that it deduces the particular nature from some source of essence existing in many subjects, and more known (as they term it) to nature, than the form itself. Such, then, is our determination and rule with regard to a genuine and perfect theoretical axiom, that a nature be found convertible with a given nature, and yet such as to limit the more known nature, in the manner of a real genus. But these two rules, the practical and theoretical, are in fact the same, and that which is most useful in practice is most correct in theory.

5. But the rule or axiom for the transformation of bodies is of two kinds. The first regards the body as an aggregate or combination of simple natures. Thus, in gold are united the following circumstances: it is yellow, heavy, of a certain weight, malleable and ductile to a certain extent; it is not volatile, loses part of its substance by fire, melts in a particular manner, is separated and dissolved by particular methods, and so of the other natures observable in gold. An axiom, therefore, of this kind deduces the subject from the forms of simple natures; for he who has acquired the forms and methods of superinducing yellowness, weight, ductility, stability, deliquescence, solution, and the like, and their degrees and modes, will consider and contrive how to unite them in any body, so as to transform' it into gold. And this method of operating belongs to primary action; for it is the same thing to produce one or many simple natures, except that man is more confined and restricted in his operations, if many be required, on account of the difficulty of uniting many natures together. It must, however, be observed, that this method of operating (which considers natures as simple though in a concrete body) sets out from what is constant, eternal, and universal in nature, and opens such broad paths to human power, as the thoughts of man can in the present state of things scarcely comprehend or figure to itself.

The second kind of axiom (which depends on the discovery of the latent process) does not proceed by simple natures, but by concrete bodies, as they are found in nature and in its usual course. For instance, suppose the inquiry to be, from what beginnings, in what manner, and by what process gold or any metal or stone is generated from the original menstruum, or its elements, up to the perfect mineral: or, in like manner, by what process plants are gener­ated, from the first concretion of juices in the earth, or from seeds, up to the perfect plant, with the whole successive motion, and varied and uninterrupted efforts of nature; and the same inquiry be made as to a regularly deduced system of the generation of animals from coition to birth, and so on of other bodies.

Nor is this species of inquiry confined to the mere generation of bodies, but it is applicable to other changes and labors of nature. For instance, where an inquiry is made into the whole series and continued operation of the nutritive process, from the first reception of the food to its complete assimilation to the recipient,' or into the voluntary motion of animals, from the first impression of the imagination, and the continuous effects of the spirits, up to the bending and motion of the joints; or into the free motion of the tongue and lips, and other accessories which give utter­ance to articulate sounds. For all these investigations relate to concrete or associated natures artificially brought together, and take into consideration certain particular and special habits of nature, and not those fundamental and general laws which constitute forms. It must, however, be plainly owned, that this method appears more prompt and easy, and of greater promise than the primary one.

In like manner the operative branch, which answers to this contemplative branch, extends and advances its operation from that which is usually Observed in nature, to other subjects immediately connected with it, or not very remote from such immediate connection. But the higher and radical operations upon nature depend entirely on the primary axioms. Besides, even where man has not the means of acting, but only of acquiring knowledge, as in astronomy (for man cannot act upon, change, or transform the heavenly bodies), the investigation of facts or truth, as well as the knowledge of causes and coincidences, must be referred to those primary and universal axioms that regard simple natures; such as the nature of spontaneous rotation, attraction, or the magnetic force, and many others which are more common than the heavenly bodies themselves. For let no one hope to determine the question whether the earth or heaven revolve in the diurnal motion, unless he have first compre­hended the nature of spontaneous rotation.

6. But the latent process of which we speak, is far from being obvious to men's minds, beset as they now are. For we mean not the measures, symptoms, or degrees of any process which can be exhibited in the bodies themselves, but simply a continued process, which, for the most part, escapes the observation of the senses.

For instance, in all generations and transformations of bodies, we must inquire, what is in the act of being lost and escaping, what remains, what is being added, what is being diluted, what is being contracted, what is being united, what is being separated, what is continuous, what is broken off, what is urging forward, what impedes, what predominates, what is subservient, and many other circumstances.

Nor are these inquiries again to be made in the mere generation and transformation of bodies only, but in all other alterations and fluctuations we must in like manner inquire; what precedes, what succeeds, what is quick, what is slow, what produces and what governs motion, and the like. All which matters are unknown and unattempted by the sciences, in their present heavy and inactive state. For, since every natural act is brought about by the smallest efforts, or at least such as are too small to strike our senses, let no one hope that he will be able to direct or change nature unless he have properly comprehended and observed these efforts.

7. In like manner, the investigation and discovery of the latent conformation in bodies is no less new, than the discovery of the latent process and form. For we as yet are doubtless only admitted to the antechamber of nature, and do not prepare an entrance into her presence-room. But nobody can endue a given body with a new nature, or transform it successfully and appropriately into a new body, without possessing a complete knowledge of the body so to be changed or transformed. For he will run into vain, or, at least, into difficult and perverse methods, ill adapted to the nature of the body upon which he operates. A clear path, therefore, toward this object also must be thrown open, and well supported.

Labor is well and usefully bestowed upon the anatomy of organized bodies, such as those of men and animals, which appears to be a subtile matter, and a useful examination of nature. The species of anatomy, however, is that of first sight, open to the senses, and takes place only in organized bodies. It is obvious, and of ready access, when com­pared with the real anatomy of latent conformation in bodies which are considered similar, particularly in specific objects and their parts; as those of iron, stone, and the similar parts of plants and animals, as the root, the leaf, the flower, the flesh, the blood, and bones, etc. Yet human industry has not completely neglected this species of anatomy; for we have an instance of it in the separation of similar bodies by distillation, and other solutions, which shows the dissimilarity of the compound by the union of the homogeneous parts. These methods are useful, and of importance to our inquiry, although attended generally with fallacy: for many natures are assigned and attributed to the separate bodies, as if they had previously existed in the compound, which, in reality, are recently bestowed and superinduced by fire and heat, and the other modes of separation. Besides, it is, after all, but a small part of the labor of discovering the real conformation in the compound, which is so subtile and nice, that it is rather confused and lost by the operation of the fire, than discovered and brought to light.

A separation and solution of bodies, therefore, is to be effected, not by fire indeed, but rather by reasoning and true induction, with the assistance of experiment, and by a com­parison with other bodies, and a reduction to those simple natures and their forms which meet, and are combined in the compound; and we must assuredly pass from Vulcan to Minerva, if we wish to bring to light the real texture and conformation of bodies, upon which every occult and (as it is sometimes called) specific property and virtue of things depends, and whence also every rule of powerful change and transformation is deduced.

For instance, we must examine what spirit is in every body, what tangible essence; whether that spirit is copious and exuberant, or meagre and scarce, fine or coarse, aeriform or igniform, active or sluggish, weak or robust, progressive or retrograde, abrupt or continuous, agreeing with external and surrounding objects, or differing from them, etc. In like manner must we treat tangible essence (which admits of as many distinctions as the spirit), and its hairs, fibres, and varied texture. Again, the situation of the spirit in the corporeal mass, its pores, passages, veins, and cells, and the rudiments or first essays of the organic body, are subject to the same examination. In these, however, as in our former inquiries, and therefore in the whole investiga­tion of latent conformation, the only genuine and clear light which completely dispels all darkness and subtile difficulties, is admitted by means of the primary axioms.

8. This method will not bring us to atoms, which takes for granted the vacuum, and immutability of matter (neither of which hypotheses is correct), but to the real par­ticles such as we discover them to be. Nor is there any ground for alarm at this refinement as if it were inexpli­cable, for, on the contrary, the more inquiry is directed to simple natures, the more will everything be placed in a plain and perspicuous light, since we transfer our attention from the complicated to the simple, from the incommensur­able to the commensurable, from surds to rational quantities, from the indefinite and vague to the definite and certain; as when we arrive at the elements of letters, and the simple tones of concords. The investigation of nature is best con­ducted when mathematics are applied to physics. Again, let none be alarmed at vast numbers and fractions, for in calculation it is as easy to set down or to reflect upon a thou­sand as a unit, or the thousandth part of an integer as an integer itself.

9. From the two kinds of axioms above specified, arise the two divisions of philosophy and the sciences, and we will use the commonly adopted terms which approach the nearest to our meaning, in our own sense. Let the in­vestigation of forms, which (in reasoning at least, and. after their own laws), are eternal and immutable, constitute meta­physics," and let the investigation of the efficient cause of matter, latent process, and latent conformation (which all relate merely to the ordinary course of nature, and not to her fundamental and eternal laws), constitute physics. Parallel to these, let there be two practical divisions; to physics that of mechanics, and to metaphysics that of magic, in the purest sense of the term, as applied to its ample means, and its command over nature.

10. The object of our philosophy being thus laid down, we proceed to precepts, in the most clear and regular order. The signs for the interpretation of nature comprehend two divisions; the first regards the eliciting or creating of axioms from experiment, the second the deducing or deriving of new experiments from axioms. The first admits of three subdivisions into ministrations. 1. To the senses. 2. To the memory. 3. To the mind or reason.

For we must first prepare as a foundation for the whole, a complete and accurate natural and experimental history. We must not imagine or invent, but discover the acts and properties of nature.

But natural and experimental history is so varied and diffuse, that it confounds and distracts the understanding unless it be fixed and exhibited in due order. We must, therefore, form tables and co-ordinations of instances, upon such a plan, and in such order that the understanding may be enabled to act upon them.

Even when this is done, the understanding, left to itself and to its own operation, is incompetent and unfit to con­struct its axioms without direction and support. Our third ministration, therefore, must be true and legitimate induction, the very key of interpretation. We must begin, however, at the end, and go back again to the others.

11. The investigation of forms proceeds thus: a nature being given, we must first present to the understanding all the known instances which agree in the same nature, al­though the subject matter be considerably diversified. And this collection must be made as a mere history, and without any premature reflection, or too great degree of refinement. For instance; take the investigation of the form of heat.

See more : https://en.wikisource.org/wiki/Novum_Organum/Book_II_(Wood)

Ιωάννης Δημησιάνος, μαθηματικός (? -1614). ''τηλεσκόπιο'' το είπε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ιωάννης Δημησιάνος (λατινικά: Giovanni Demisiani, ... - 1614) ήταν Έλληνας επιστήμονας από τη Ζάκυνθο, ο οποίος γεννήθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και πέθανε το 1614. Υπήρξε μαθηματικός, χημικός, θεολόγος και άριστος γνώστης της ελληνικής και λατινικής γλώσσας[1]. Ήταν επίσης μέλος της Ακαδημίας των Λυγκών ( ιτ: Accademia dei Lincei), η οποία ιδρύθηκε το 1603 ...

Δείτε περισσότερα

Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ-ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΚΑΙ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ

Το τηλεσκόπιο είναι ένα όργανο σχεδιασμένο για την παρατήρηση μακρινών αντικειμένων μέσω της συλλογής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Τα πρώτα γνωστά σχεδόν λειτουργικά τηλεσκόπια ανακαλύφθηκαν στις Κάτω Χώρες στις αρχές του 17ου αιώνα. Ο όρος «τηλεσκόπια» μπορεί να αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα οργάνων που λειτουργούν στις περισσότερες περιοχές τουηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Η λέξη τηλεσκόπιο είναι σύνθετη, με πρώτο συνθετικό το τηλε- και δεύτερο συνθετικό το -σκόπιο, από το ρήμα σκοπώ, το οποίο στα αρχαία ελληνικά σημαίνει παρατηρώ προσεκτικά, εξετάζω. Ηπατρότητα του όρου αποδίδεται στον Έλληνα μαθηματικό Ιωάννη Δημησιάνο ^[1] και αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον ιδρυτή και πρόεδρο της ιταλικής επιστημονικής Ακαδημίας των Λυγκών,Φεντερίκο Τσέζι, κατά τη διάρκεια συμποσίου παρόντος του Γαλιλαίου^[2]. Ο ελληνικός όρος «τηλεσκόπιο» στη συνέχεια μεταφράστηκε ως «telescopium» στα λατινικά, «telescopio» στα ιταλικά και «telescope» στα αγγλικά.

ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΕΔΏ: https://el.wikipedia.org/wiki/Τηλεσκόπιο
http://www.astronomers.gr/ΚΝΤΑΒ

Μικροσκόπιο είναι το όργανο που επιτρέπει την παρατήρηση μικροσκοπικών αντικειμένων. Η εφεύρεση του πρώτου σύνθετου μικροσκοπίου έχει αποδοθεί στους Ολλανδούς Χανς Γιάνσεν, Ζακαρίας Γιάνσεν και Χανς Λιπερσέι το 1590^[1][2]. Το 17ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε συστηματικά από τον φυσικό φιλόσοφο Ρόμπερτ Χουκ, ο οποίος δημοσίευσε το έργο Micrographia (1665), με εικόνες γνωστών αντικειμένων και εντόμων σε μικροσκοπική κλίμακα. Τα μικροσκόπια επέδρασαν σημαντικά στην ιστορία της βιολογίας, τουλάχιστον την εποχή που άρχισαν να χρησιμοποιούνται και συντέλεσαν στην ανακάλυψη των μικροβίων καθυστερώντας έτσι την κατάρριψη της θεωρίας της αυτόματης γέννησης.

Περισσότερα εδώ https://el.wikipedia.org/wiki/Μικροσκόπιο

Γαλιλαίος Γαλιλέι (Galileo Galilei, 1564 – 1642),

https://el.wikipedia.org/wiki/κντγγ.

Ξενοφών Μουσάς-Η υπογραφή των Πυθαγορείων στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και η Μουσική των Σφαιρών»,

Ο Ξενοφών Μουσάς, Kαθηγητής Φυσικής Διαστήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ομιλία του «Η υπογραφή των Πυθαγορείων στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και η Μουσική των Σφαιρών», κατά τη διάρκεια του 3ου Φιλοσοφικού Forum.